PRZEDPOTOPOWY KRZYŻ CHRYSTUSA

Paweł powiedział: „Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego”. Krzyż Chrystusa objawia się we wszystkich głównych wydarzeniach zniszczenia opisanych w Piśmie Świętym. We wszystkich cierpieniach Swoich Dzieci, Chrystus jest uciśniony.

Na początku nasienie Chrystusa, którym jest Jego Słowo, zostało dane niewieście, która jest Jego Kościołem. Przez cały czas przed potopem niewiasta trudziła się i trudziła, aby objawić w nich Chrystusa, nadzieję chwały. A jednak drażnili Jego Ducha Świętego i tłumili prawdę. Zagłuszali Jego głos i przysparzali Mu straszliwego smutku.

W języku Psalmów Chrystus mówi o swoim przedpotopowym krzyżu w następujący sposób:

,,Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba”. (Ps 18:11)

,I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy”. (Ps 18:15)

Nasz Ojciec w niebie nie używa groźby śmierci, aby zmusić nas do posłuszeństwa. Jego prawo jest zapisem Jego charakteru, a Jego prawo mówi, nie zabijaj. Poprzez śmierć na krzyżu Chrystus obalił kłamstwo, że Bóg grozi zabiciem buntowników. Krzyż objawia, że Bóg pozostawia tych, którzy Go odrzucają, samym sobie. Tak jak Jerozolima wykorzystała Rzymian do zawieszenia Chrystusa na krzyżu, a następnie została powieszona na krzyżach przez Rzymian czterdzieści lat później, tak ludzie żyjący przed potopem, zagłuszyli Ducha Chrystusa i utopili się poprzez własnych czyny.