Broszury

Biblijne Przebaczenie

Odpowiedź na to pytanie określa, czy dana osoba rozumie sprawiedliwość przez wiarę. Czy Bóg wymagał Krzyża, aby zapłacić za nasze grzechy? Czy wymagała tego Jego sprawiedliwość?

Oczywiście ideą przebłagania lub ofiary jest to, że istnieje gniew, który należy uspokoić. Zwróćmy jednak szczególną uwagę, że to my wymagamy ofiary, a nie Bóg. E.J. Waggoner, The Justice of Mercy (Sprawiedliwość miłosierdzia), Present Truth UK, 30 sierpnia 1894 r.

Waggoner obnaża moc małego rogu z Daniela 8, wywodzącą się z pogaństwa i wchodzącą w chrześcijaństwo, gdy mówi:

Pozostawiliśmy kwestię pojednania dokładnie tam, gdzie umieściło ją Pismo Święte; i chociaż ma ono wiele do powiedzenia na temat konieczności pojednania człowieka z Bogiem, ani razu nie wspomina o czymś takim jak konieczność pojednania Boga z człowiekiem. Wskazanie na taką konieczność jest poważnym oskarżeniem charakteru Boga. Idea ta przyszła do Kościoła Chrześcijańskiego z papiestwa, które z kolei przyniosło ją z pogaństwa, w którym jedynym wyobrażeniem Boga jest istota, której gniew należy uspokoić ofiarą. E.J. Waggoner, Present Truth UK, 21 września 1893 r.

W niniejszej broszurze przedstawione są trzy artykuły E.J. Waggonera z lat 1893-1894 ukazujące biblijne podstawy chrześcijaństwa, aby przedstawić prawdziwe zrozumienie sprawiedliwości przez wiarę.

Stale powtarzali dwie wielkie zasady – że zakon Boży jest odbiciem doskonałości Stwórcy, i że człowiek, który nie miłuje prawa, nie miłuje także ewangelii, ponieważ zarówno zakon, jak i ewangelia są zwierciadłem, odbijającym prawdziwy charakter Boga. E. White, Wielki bój, s. 320, 2001 (WB 465.2)

Miłość, szacunek i doskonałość ukazane w Ewangelii są dla człowieka objawieniem charakteru Boga. Sprawiedliwość, dobroć i życzliwość, które były widoczne w charakterze Chrystusa, powtórzą się w życiu tych, którzy przyjmują przywileje Ewangelii. Poprzez studium Słowa mamy Go zobaczyć takim, jakim jest, a oczarowani widokiem Jego boskiej doskonałości mamy wzrastać w ten sam obraz. Musimy zrozumieć, że Ewangelia w pełni ujawnia chwałę [charakter] Pana. Jest ona zwierciadłem, które objawia charakter Boga dla nawróconej duszy. Podobieństwo do Boga objawia się w doskonałym charakterze Jego Syna, abyśmy mogli zrozumieć, co oznacza być stworzonym na podobieństwo samego Boga i kim możemy się stać, jeśli przez nieustanne patrzenie na Niego pozwolimy na to, aby być przemienieni „z chwały w chwałę”. E. White, (ST), 24 lutego 1909, par. 3 (wyd. ang.)

Nasz Bóg jest Agape i w ogóle nie ma w Nim Eros.

Co robimy, kiedy nie mamy odwagi się odezwać, ale jest w nas ogień, którym trzeba się dzielić? Kiedy Bóg rzuca nam wyzwanie swoją miłością poprzez nowe idee, które są sprzeczne z naszymi z góry przyjętymi przekonaniami, skąd możemy wiedzieć, czy są one prawdziwe? A jeśli są prawdziwe, w jaki sposób włączamy je do naszego życia? Jako 21-latek Niklas opuścił Szwecję, by podróżować po świecie. Po drodze napotykał wiele wyzwań, ale największym wyzwaniem były dla niego idee i doświadczenia związane z pięknymi nowymi prawdami biblijnymi oraz odkrywanie, jak bardzo Bóg go kocha. Po tym, co przeżył, nie można było go już uciszyć i musiał nauczyć się pisać, dzielić się świadectwem, w którym zbliżył się do Jezusa.

Nie jest łatwo bronić tego, w co się wierzy, jednocześnie szanując przekonania innych. To ścieżka, która nie jest wytyczona, a nauczycieli jest niewielu. A przecież są to prawdy o Bogu! Sam Bóg miał kierować światłem prawdy w życiu Niklasa. Ale jak?

Książka jest zbiorem spotkań, rozmów i refleksji, które przedstawiają podróż, z którą wielu z nas może się utożsamić. Niech nas zachęci i pomoże zastanowić się nad naszą własną drogą z Chrystusem, naszym Pocieszycielem.

„W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości”. 1 Jana 4,18

KRZYK SODOMY I GOMORY

Zniszczenie Sodomy i Gomory jest jedną z kluczowych historii biblijnych używanych przez ludzi, aby pokazać, jak Bóg niszczy tych, którzy uporczywie odmawiają poddania się Jemu. Ogień, który pochodzi z Nieba jest rozumiany jako pochodzący od samego Boga, wylewającego furię ognia, aby zakończyć życie tych nędznych grzeszników, którzy byli dla siebie ciężarem i nikczemnie wpływali na świat.

Ale jakie jest znaczenie słów Objawienia w odniesieniu do Sodomy?

Ap 11:8 A ich zwłoki będą leżeć na ulicy wielkiego miasta, które duchowo nazywa się Sodomą i Egiptem, gdzie też nasz Pan został ukrzyżowany.

W jakim sensie Chrystus został ukrzyżowany w Sodomie? Czy to nie bezbożni mieszkańcy Sodomy zostali zniszczeni w tym mieście? Czy to możliwe, że wielu z nas wpadło w pułapkę myślenia, że Chrystus został “uderzony przez Boga i utrapiony” w Sodomie, podczas gdy Chrystus został tam ukrzyżowany duchowo?

“I ci, którzy Go przebili”. Te słowa odnoszą się nie tylko do ludzi, którzy przebili Chrystusa, gdy wisiał na krzyżu Kalwarii, ale także do tych, którzy dzisiaj przez złe mówienie i czynienie zła przebijają Go każdego dnia. Codziennie cierpi mekę ukrzyżowania. Codziennie mężczyźni i kobiety ranią Go, hańbią Go, odmawiając czynienia Jego woli. {ST, 28 styczeń 1903 par. 8}*

Ta historia jest ważna dla nas, ponieważ przedstawia przykład tego, co stanie się na koniec tysiąca lat – tak jak Sodoma i Gomora, które poniosły karę wiecznego ognia. {Jud 1,7}

Kto ma Syna, ma życie”. Dlaczego tak jest? Ponieważ w Jezusie mieszka czyste serce Syna posłusznego swemu Ojcu. On zawsze czyni to co podoba się Ojcu. Ma również błogosławieństwo i głęboką miłość Ojca. Serce Syna doskonale spoczywa w miłości Ojca.

Mądrością Ojca jest dzielenie się z wszechświatem, Duchem Jego umiłowanego Syna; cichym, pokornym i posłusznym Duchem, który kocha przykazania Swojego Ojca. Chrystus - to Mądrość Boża i obrońca założonego na miłości Królestwa wzajemnych więzi.

Ten łagodny Duch wypływa od tronu Boga poprzez drzewo życia. Szatan odrzucił Syna Bożego i Jego łagodnego Ducha. Jego buntowniczy duch był w stanie wojny z łagodnym, cichym i posłusznym Duchem Syna Bożego. Ten duch buntu został przekazany rodzajowi ludzkiemu. W ofierze Chrystusa ponownie ofiarowano nam tego łagodnego Ducha. Sekretem posiadania tego Ducha jest poznanie, kim są Ojciec i Syn – „to jest życie wieczne, aby poznać Ojca i Jego Syna”(Jan 17,3) i pić ze źródła wody żywej, która wypływa od tronu Boga i Baranka (Obj 22,1).

Kto był niszczycielem pierworodnych Egiptu?

Pod przekleństwem grzechu cała natura miała poświadczyć człowiekowi o charakterze i skutkach buntu przeciwko Bogu. Kiedy Bóg stworzył człowieka, dał mu władzę nad ziemią i wszystkimi żywymi stworzeniami. Dopóki Adam pozostał wierny Niebu, cała przyroda była mu podporządkowana. Ale kiedy zbuntował się przeciwko prawu Bożemu, niższe stworzenia zbuntowały się przeciwko jego rządom. W ten sposób Pan w swoim wielkim miłosierdziu ukazał ludziom świętość swojego prawa i pozwolił im z własnego doświadczenia poznać niebezpieczeństwo odrzucenia tego prawa, nawet w najmniejszym stopniu. (PP 59, 60)

Na każdym kroku prześladowała ich świadomość utraconego panowania. Adam był królem wszystkich stworzeń niższego rzędu. Władza jego była uznawana do czasu, kiedy był lojalny wobec Boga. Po popełnieniu grzechu państwo jego rozpadło się. Duch buntu, któremu sam uległ, opanował wszystkie stworzenia. W ten sposób zło wdarło się wszędzie i opanowało nie tylko rodzaj ludzki, lecz także świat zwierząt i całą przyrodę. Skażone zostały drzewa w lesie, trawa na łąkach i powietrze, którym oddychano. Wszystko było napiętnowane poznaniem grzechu i zła. (Wy 18,3)

W roku 1893 wyszły na jaw niektóre z najcenniejszych prawd zawartych w poselstwie z roku 1888. Krótko przed tym Ellen White napisała:

Czas próby jest tuż przed nami, gdyż głośne wołanie trzeciego anioła już się rozpoczęło w objawieniu sprawiedliwości Chrystusa, przebaczającego grzechy Odkupiciela. Jest to początek światła tego anioła, którego chwała napełni całą ziemię. (RH 22 listopada 1892 roku)*

Opierając się na zasadach, że Bóg jest źródłem wszystkich rzeczy w kontekście dwóch przymierzy zawartych w ich prawidłowej koncepcji, E.J. Waggoner w 1893 roku przedstawił sekwencję rozumowania, która otworzyła drzwi do prawdziwego zrozumienia Bożego charakteru w Jego relacji z grzesznikami.

Najwyższą możliwą radość znajdujemy w najdoskonalszej wolności; i to jest to, co Bóg dał człowiekowi, dając mu całkowitą wolność wyboru tego, czego pragnie. W tym wyborze nie ma absolutnie żadnych ograniczeń nałożonych na człowieka przez Pana. Jego surowa sprawiedliwość przejawia się w tym, że nie ingeruje On w osobiste prawo człowieka do wyboru tego, czego on chce. Bóg wie, że tylko w Nim człowiek może odnaleźć swoje najwyższe dobro i dlatego ukazuje się człowiekowi w najbardziej pociągającym świetle i błaga go, aby Go przyjął; ale On nie narzuci swojej obecności tam, gdzie nie jest ona pożądana. Nie będzie narzucał swojej woli człowiekowi. Stwarzając człowieka, zagwarantował mu całkowitą wolność i sam szanuje prawa, którymi go obdarzył. Próba zmuszenia ludzi do przyjęcia Jego dróg, jakkolwiek doskonałych, byłaby pozbawieniem ich tej wolności, która jest nierozerwalnie związana z Bogiem; a zatem byłoby to ze szkodą dla Jego własnych celów. (Prawda na obecny czas, UK 23 lutego 1893 roku).

Bracia i siostry, to stwierdzenie jest częścią początku późnego deszczu. Prawda ta jest tak jasna że odegra kluczową rolę w pieczętowaniu świętych w imię Ojca na czołach tych, którzy przyjmą ją jako cenną prawdę.

Mamy nieskończoną wartość dla naszego Ojca i Jego Syna, naszego Pana Jezusa. Nie ma znaczenia, że rzeczy, które posiadamy nie są tak dobre, jak rzeczy, które posiada ktoś inny. Nie ma znaczenia, jeśli nie mamy wysokiej lub ważnej pozycji w naszej pracy lub w naszym kościele. Nie ma znaczenia, czy ludzie nas lubią, czy nie. Żadna z tych rzeczy nas nie wartościuje. Szatan chce, abyśmy wierzyli, że mają one wartość, ale tak nie jest. Wartością naszą jest nieskończona cena zapłacona za nasze odkupienie – a tą nieskończoną ceną było życie Boga w Jego Synu. To jest prawdziwa wartość duszy. Każdej jednej duszy!

WZÓR SĄDÓW BOŻYCH