Sprawiedliwość i Miłosierdzie

W roku 1893 wyszły na jaw niektóre z najcenniejszych prawd zawartych w poselstwie z roku 1888. Krótko przed tym Ellen White napisała:

Czas próby jest tuż przed nami, gdyż głośne wołanie trzeciego anioła już się rozpoczęło w objawieniu sprawiedliwości Chrystusa, przebaczającego grzechy Odkupiciela. Jest to początek światła tego anioła, którego chwała napełni całą ziemię. (RH 22 listopada 1892 roku)*

Opierając się na zasadach, że Bóg jest źródłem wszystkich rzeczy w kontekście dwóch przymierzy zawartych w ich prawidłowej koncepcji, E.J. Waggoner w 1893 roku przedstawił sekwencję rozumowania, która otworzyła drzwi do prawdziwego zrozumienia Bożego charakteru w Jego relacji z grzesznikami.

Najwyższą możliwą radość znajdujemy w najdoskonalszej wolności; i to jest to, co Bóg dał człowiekowi, dając mu całkowitą wolność wyboru tego, czego pragnie. W tym wyborze nie ma absolutnie żadnych ograniczeń nałożonych na człowieka przez Pana. Jego surowa sprawiedliwość przejawia się w tym, że nie ingeruje On w osobiste prawo człowieka do wyboru tego, czego on chce. Bóg wie, że tylko w Nim człowiek może odnaleźć swoje najwyższe dobro i dlatego ukazuje się człowiekowi w najbardziej pociągającym świetle i błaga go, aby Go przyjął; ale On nie narzuci swojej obecności tam, gdzie nie jest ona pożądana. Nie będzie narzucał swojej woli człowiekowi. Stwarzając człowieka, zagwarantował mu całkowitą wolność i sam szanuje prawa, którymi go obdarzył. Próba zmuszenia ludzi do przyjęcia Jego dróg, jakkolwiek doskonałych, byłaby pozbawieniem ich tej wolności, która jest nierozerwalnie związana z Bogiem; a zatem byłoby to ze szkodą dla Jego własnych celów. (Prawda na obecny czas, UK 23 lutego 1893 roku).

Bracia i siostry, to stwierdzenie jest częścią początku późnego deszczu. Prawda ta jest tak jasna że odegra kluczową rolę w pieczętowaniu świętych w imię Ojca na czołach tych, którzy przyjmą ją jako cenną prawdę.